Psychoterapia uzależnień

Zażywanie substancji często stanowi substytut bliskości. Można mówić o tym,że osoby uzależnione to osoby, które miały deficyt więzi w dzieciństwie i teraz substancja bądź nałogowa czynność stanowi dla nich bezpieczne przywiązanie. Relacja z substancją staje się bezpieczniejsza niż relacja z drugim człowiekiem. Człowiek w kontakcie z substancją czy czynnością doświadcza ulgi w cierpieniu i przyjemności. To wywołuje pragnienie i potrzebę, żeby tych uczuć zaznać ponownie. I tak często rozwija się uzależnienie.

Żeby mogła dokonać się prawdziwa zmiana w życiu człowieka,  relacjach z ludźmi czy też w obszarze własnych emocji, przede wszystkim więź z substancją,  czynnością trzeba rozluźnić.  I trzeba mieć świadomość,  że substancja lub czynność, z jednej strony dużo dawała,  z drugiej niosła ze sobą wiele trudnych konsekwencji. Dla niektórych osób zdanie sobie z tego sprawy, będzie oznaczać konieczność całkowitej abstynencji. Sama abstynencja nie oznacza wyleczenia. To, co może wskazywać na zdrowienie to to, że dana osoba potrafi regulować w sposób dla niej dobry emocje i być w bezpiecznych relacjach z innymi ludźmi.